EK Val di Sole, Italie, Zondag

Zondag 30 mei 2010

Trainen, trainen en nog eens trainen. De Down River en de sprint. Zowel de armen als de benen belast.

Na een hele lange dag vol met stilzitten in de auto, zijn we op zaterdag avond dan toch aangekomen in Dimaro, Italie. We werden verwelkomd door een zee van oranje vlaggen en ballonnen aan de bungalows, van ons supportersteam. Na een heerlijke nacht in onze lekkere bedjes, hebben we ontbeten en zijn we daarna naar de baan vertrokken voor onze eerste training.

Na een heleboel sterke verhalen over de hoge moeilijkheidsgraad en de “dikte”van het water, viel dit voor sommigen onder ons toch een beetje tegen. Vooral heul veul keien. Maar daarom dus niet minder moeilijk, alleen niet zoals wij dat hadden willen hebben.

In de ochtend hebben we de rivier verkend door van Mezzana naar Caldes te varen. In een redelijk rustig tempo met wat fotomomenten onderweg en wat verplicht ingelaste stops (daar waar het water toch wel erg laag stond) hebben we er zo’n 90 minuten over gedaan. Conclusie: 2 leuke stroomversnellingen en voor de rest vooral puzzeltocht om de keien heen. Het veelgehoorde commando van Nicky( een van de stuurvrouwen) was dan ook: Links van de kei, nu rechts van de volgende kei….

In de middag hebben we ons gewaagd aan wat sprintjes. Het viel nog niet mee om een goede lijn te varen zonder ook maar een steen te raken. Dat gaf ons wel wat kopzorgen maar… oefening baart kunst. Het ging steeds beter. Het grootste en zwaarste probleem was eigenlijk vooral het raft steeds uit het water te tillen en omhoog, stroom op, te krijgen naar de start. Helaas zijn wij wat dat betreft met de baan in Zoetermeer behoorlijk verwend. Daar nemen we namelijk de lopende band omhoog naar de start. Hier niet! Hier moet je 700m langs de baan omhoog lopen, eigenlijk ook nog met het raft. We hebben wel een goede oplossing gevonden voor dit probleem. Van de waterkant omhoog naar de auto, op de auto en omhoog rijden terwijl wij de weg omhoog te voet aflegden. Zo kun je dus zeggen dat we naast een zeer intensieve trainingsdag voor de armen ook onze benen behoorlijk getraind hebben. Na deze training kwamen we om 19u moe maar voldaan terug bij de bungalows aan, en wat treffen wij daar aan tot ons zeer grote plezier? De supportersploeg heeft al voor ons allen eten gekookt. Het enige wat wij nog hoefden te doen was eten en daarna de afwas. Joepie!